ʼn Liedjie (Pink se Beautiful trauma) wat tans hoog op die treffersparade van sekulêre liedjies figureer se woorde tref my toe ek dit op die radio hoor.
Alhoewel ek dit aanvanklik verkeerd hoor laat dit my diep nadink.
Daar is ʼn betekenisvolle maar verskuilde waarheid in wat ek dink ek hoor.
Die oorspronklike lui:
“Cause I've been on the run so long they can't find me”
Ek hoor egter:
“Cause I`ve been on the run so long I can`t find me”.
Weghardloop van myself, miskenning van wie ek in werklikheid is, in ontkenning lewe.
Dis so baie mense se verhaal.
Waarom sou ʼn mens kies om dit te doen, weg te hardloop van jouself?
Die werklikheid maak te seer, die realiteit is so afgryslik (ten minste vir jou want jy is daarby betrokke) dat jy dit uit jou geheue probeer blokkeer. Dit is dikwels die geval waar iemand gedurende sy of haar kinderjare aan trauma onderwerp is. Mishandeling en misbruik figureer hoog op hierdie lys.
Dis soos om in ʼn spieël te kyk en iemand anders te sien, iemand aanvaarbaar, iemand sonder seer.
Dis ʼn leuen wat in stand gehou word terwille van oorlewing.
Wanneer jy wel in die spieël kyk en die ware self sien gooi jy die spieël in ontkenning stukkend.
Dit gebeur in die praktyk dat mense worstel met allerlei uitdagings en problematiek maar nie weet waarom nie totdat hulle in ʼn pastorale situasie gehelp word om nie alleen die blokkasie te identifiseer nie maar daarmee te handel.
Daar is mense wat kan help om hierdie brug te slaan. Die stukkend kan oorbrug word en in diens van ander gestel word.
Jy kan vollediger jy wees ( dis ʼn lewensreis waarop ons almal is), dis immers God se bedoeling gewees toe Hy jou in jou moederskoot gevorm het (Ps. 139).
16 U het my gesien
voor ek gebore is.
In u boek is alles opgeteken;
elke dag is bepaal
voordat een van hulle daar was.
Dalk is daar waarheid in die titel van die lied ook
“Beautiful trauma”.
In God se hande word alles heel.
Wat dink jy?
No comments:
Post a Comment